آموزش کامل ospf در میکروتیک

پروتکل مسیریابی Open Shortest Path First که به اختصار OSPF نامیده می شود یک پروتکل مسیریابی Link state است که می تواند ترافیک های مربوط به پروتکل IP را مدیریت کند. OSPF نسخه های مختلفی دارد که در حال حاضر از نسخه 2 آن بیشتر استفاده می شود.OSPF بر خلاف برخی پروتکل ها که بصورت انحصاری توسط شرکت ها ارائه می شوند یک پروتکل کاملا جامع و بدون وابستگی به هیچ برند خاصی است ، تقریبا همه روترهایی که در دنیا وجود دارند از پروتکل OSPF پشتیبانی می کنند. پروتکل مسیریابی Open Shortest Path First یاOSPF از الگوریتم Shortest Path First یا SPF که توسط Dijkstra طراحی شده است برای جلوگیری از بوجود آمدن Routing Loop در توپولوژی شبکه ها استفاده می کند و به نوع یک شبکه Loop Free ایجاد می کند.

OSPF فرآیند Convergence سریعی دارد و از طرفی قابلیت Incremental Update را نیز با استفاده از Link State Advertisement یا LSA فراهم می کند. OSPF یک پروتکل Classless است و به شما این اجازه را می دهد که برای طراحی یک ساختار سلسله مراتبی شبکه از VLSM و Route Summarization براحتی استفاده کنید.مهمترین معایبی که در OSPF وجود دارد این است که OSPF برای نگهداری لیست OSPF Neighbor ها ، توپوپولوژی شبکه که شامل یک دیتابیس از تمامی روترها و Route های موجود در آنهاست

و همچنین Routing Table خود روتر به حافظه RAM نسبتا بیشتری در مقایسه با پروتکل های Distance Vector نیاز دارد ، همچنین OSPF به قدرت پردازشی یا CPU بیشتری برای اجرا کردن الگوریتم SPF نیاز دارد و همین موارد باعث می شود که OSPF در رده بندی پروتکل های مسیریابی پیچیده یا Complex Protocol قرار بگیرد. دو مفهوم بسیار مهم در مواردی که می خواهید از OSPF استفاده کنید وجود دارند که اولین مفهوم Autonomous System و دومین مفهوم Area می باشد.

Area در OSPF برای ایجاد کردن ساختار مسیریابی سلسله مراتبی یا موروثری ( Hierarchical Routing ) در یک Autonomous System استفاده می شود. Area ها تعیین کننده این هستند که چگونه و به چه اندازه اطلاعات مربوط به Routing بایستی در شبکه به اشتراک گذاشته شود. OSPF دو لایه وراثت یا Hierarchy دارد ، لایه Backbone یا Area 0 و لایه های خارج از Backbone یا Area های بین عدد 1 تا 65535 ، ایندو دو Area ای متفاوت هستند که می توان در بین آنها اطلاعات مسیریابی را Summarize کرد. Route Summarization به ما کمک می کند که بتوانیم Routing Table های خود را فشرده سازی و کوچکتر کنیم. تمامی Area ها بایستی به Area 0 متصل شوند و تمامی روترها در این Area از یک توپولوژی یکسان استفاده می کنند.

• روتر های میکروتیک از تمام روتینگ پروتکل های داینامیک استاندارد پشتیبانی میکنند و البته هیچ پروتکل اختصاصی برای میکروتیک تعریف نشده ، پروتکل های روتینگ پشتیبانی شده توسط میکروتیک به قرار زیر است.
• IBGP
• EBGP
•  OSPF
• RIP V1
• RIP V2
• MME

در حال حاضر روتینگ پروتکل Rip از قدیمی ترین پروتکل ها محسوب می شود این پروتکل distance vector می باشد و از hop count به عنوان متریک استفاده می کند مشکل بزرگ پروتکل Rip محدود بودن آن به 15 هاب می باشد . از این رو در این مقاله فقط مختصری درباره روتینگ پروتکل OSPF توضیح خواهیم داد .

OSPf یک پروتکل مسیریابی link state می باشد مزیت پروتکل OSPf پشتیبانی توسط همه روتر ها از همه برند هاست.

برای راه اندازی ساده OSPF روی میکروتیک ابتدا در winbox از منوی سمت چپ گزینه Routing سپس OSPF را انتخاب می کنیم .

به تب network می رویم در این قسمت روی علامت add کلیک کرده و آدرس شبکه هایی که باید مسیریابی شوند را وارد میکنیم .

تا اینجا پروتکل OSPF روی روتر راه اندازی و در حال اجراست .

در تب instant شبکه های که به صورت مستقیم به روتر متصل هستند را می بینم .

در قسمت Nieghbers هم میتونیم روترهایی که در حال اجرای ospf هستند را ببنید .

به یاد داشته باشید که مقدار distance در روت های OSPF 110 می باشد .

به تصویر زیر توجه کنید در صورتی که بخواهیم از PC0 با PC1 در ارتباط باشیم و مسیر یابی از طریق OSPF بین روتر ها انجام شود کافی است در روتر ها آدرس شبکه هایی که به آنها متصل هستند را به صورت زیر وارد کنیم.

Router0

192.168.10.0
192.168.20.0

Router1

192.168.20.0
192.168.30.0

Router2

192.168.30.0
192.168.40.0

Router3

192.168.40.0
192.168.50.0

با اینکار مسیریابی بین روتر ها به صورت خودکار انجام می شود برای تمرین این مثال می توانید چهار روتر مجازی نصب و اتصال بین آنها از طریق اینترفیس های Vmware برقرار کنید.

لینک کوتاه شده مطلب:https://b2n.ir/x70930